Blogcular İçin Temel Kabuk Komutları

Kabuk komutları sistemi, sistem iletişimi için en eski dillerden biridir. Bilgisayarlar, İşletim Sistemleri tamamen geliştirilmeden önce bile, elektronik hesaplamanın ilk günlerinden beri komut satırı istemlerine erişebildi. Şimdi 2011'in ortalarında ne kadar hızlı geliştiğimizi görüyoruz..

Teknoloji meraklıları ve blogcular için bazı temel kabuk komutlarını anlamak size çok zaman kazandırabilir. Terminal ile nasıl etkileşime girileceğini ve görevleri gerçekleştirmek için komut satırı ifadeleri yazmanın anlaşılması çok büyük bir konudur. Kesinlikle, ilk denemedeki tartışmaları tam olarak anlamayı beklememelisin. Ancak mümkünse, bir Komut Satırı Arayüzü kullanma bilgisini araştırmak ve bir araya getirmek için biraz zaman harcayın.

Aşağıda, dünya çapındaki blogcular için harika ipuçları paylaşacağım. Bir bilgisayarın dosyalarına erişmek için kullanacağınız herhangi bir GUI'nin muhtemelen bir tür komut satırı olduğunu unutmayın. Bu, tüm hesaplamaların, komutların girilmesinin ve doğrudan çıktı alınmasının temelidir. Komutlara ve söz dizimine geçmeden önce, önce bazı tarihleri temizlememizi öneririm..

Linux Kabuk Komutanlığı - Özetle

Burada kullanılan birçok terim var, bazılarının netleşmesine yardımcı olabilir. Aşağıda biraz tartışmalı bazı kelimeler için birkaç tanımlayıcı ekledim..

kabuk - kullanıcı girişi alan ve komutları yerine getiren temel bir program. kabuk genellikle herhangi bir komut satırı arayüzüne atıfta bulunan genel bir terimdir..
terminal - son kullanıcı ile bir bilgisayar sistemi arasında yapılan bağlantı.
darbe - Linux ortamlarında en popüler kullanılan bir kabuk komut dosyası türü.
komuta - Bilgisayara belirli bir görevle veya bir talimatlar listesiyle verilen giriş.
çekirdek - Çoğu İşletim Sisteminin çekirdeğine yazılmış dahili yazılım. Çekirdeğe fiziksel bilgisayar işlemlerini yapabilmek için herhangi bir kabuk penceresi aracılığıyla komutlar verilebilir. yani. hafıza ayırma, donanım, harici cihazlar, CPU işlevselliği vb..

Önemli olarak, bu sistemin çok uzun zamandır bulunduğunu unutmayın. Aslında, Linux ve Mac OSX arasındaki komut satırı işlevleri çoğunlukla aynıdır. Bunun nedeni, Linux'un Unix tabanlı bir işletim sisteminden bağımsız, açık kaynaklı bir İşletim Sistemi olarak inşa edilmiş olmasıdır. Bu arada Apple, başlangıçta bir Unix sistemi olan BSD yazılımını OS X'te geliştirdi..

Windows, klasik DOS (Disk İşletim Sistemi) üzerine yazılmış tek garip biri olarak duruyor. Bazı komutlar benzer, ancak çoğunlukla Windows işletim sistemi ile herhangi bir komut satırı etkileşimi bir Linux / Unix sisteminden çok farklı olacaktır.

Yeni Bir Terminal Açmak

Terminal penceresi, girişinizi hevesle bekleyen bir imleç içeren kara kutudur. Bu, herhangi bir GUI menüsü üzerinden veya kısayol komutları atanarak getirilebilir. Linux GUI'de adında bir uygulama arayacaksınız. terminal veya konsole. Ubuntu veya Debian gibi özellikler için Linux sürüm belgelerinize çevrimiçi danışın..

Mac ortamındaysanız, bir terminal penceresi açmanın en hızlı yolu Spotlight'tan geçer. command + option + boşluk çubuğu yepyeni bir spot ışığı araması açacak veya bir açılır panel için büyüteç üzerine de tıklayabilirsiniz. İç tipi “terminal” ve sonuç listesi hızla doldurulmalı.

Başlamak

Artık bir terminal penceresi açtınız, başlayabiliriz! Başlamak için dizinlerde gezinmeyi anlamak isteyeceksiniz. pwd Aktif dizininizin çıktısını almak için listeleme komutudur. İle birlikte ls geçerli dizini ayrıştırıp bir dosya listesi döndürebilirsiniz. Eski komut, Çalışma Dosyasını Yazdır komutunu gösterirken, ikincisi Liste Dosyaları / Dizinlerini temsil eder. Bunların her ikisi de oynamak için eğlenceli ve hiçbir dosyaya zarar vermeyecek veya düzenlenmeyecek.

Döndürülen bir dosya listesiyle uğraşırken birkaç şeyi fark etmelisiniz. Öncelikle listelerde hem tekil dosyalar hem de dizinler bulunacaktır. Belge uzantısı olmayan herhangi bir giriş (.jpg, .gz, .rpm) bir dizin olarak kabul edilir. Bunlarla arasında yukarı ve aşağı hareket edebilirsiniz. CD Komut. Bu Dizin Değiştirme anlamına gelir ve beklediğiniz gibi çalışması gerekir.

Bir dizini yukarı doğru manevra yapmak için kullanılan bir kısayol cd… / - Bu hilenin güzelliği, dizinler arasında ne kadar hızlı geri dönüp tam olarak aradığınızı bulmak. Ne zaman bir seviye yukarı hareket ettirirsen pwd nerede olduğunu görmek için Belirli bir klasör arıyorsanız ayrıca arayın ls Böylece bir sonraki yere nereye gideceğinize dair bir fikir edinebilirsiniz.

Kök dizinde gezinmek için URL’ye eğik çizgi ekleyin. Örneğin, şu anda ana dizininizdeyseniz, eve gelinceye kadar dizinleri yukarı kaydırmanız gerekmez. Basitçe çağrı cd / ev ve kök ana dizininize gitmek için enter tuşuna basın.

Dosya ve Klasörü Yönetme

Artık dosya sisteminizin iç işleyişini geçmek mümkün olduğu için, dosya oluşturmaya başlamalıyız. Dizin yollarını yapmak için Grafiksel Kullanıcı Arabirimi hayranı değilseniz, basit komut satırımızın ötesinde görünmüyorsa. mkdir Make Directory'nin kısaltmasıdır ve sağlam bir dosya yapısı oluşturmanın en hızlı yoludur.

Kök olarak giriş yaptıysanız, etrafta dolaşırken sorun yaşamayacaksınız. Ancak, bazen dosya izinleri aşırı katı olabileceğinden ve yeni dizinler oluşturma erişiminizi kısıtlayabileceğinden uyanık olun. Argüman örnekleri için mkdir dokümantasyon sayfasına göz atın..

Bunu daha ayrıntılı olarak ele almak için her komut bir dizi olası argümanla birlikte gelir. Bunlar, ek ayarları uygulamak için komutu yazdıktan sonra iletilebilir. Evrensel bir örnek --yardım et her zaman geçerli komut için bir özellikler listesi ve destek konuları görüntüler. Yazmayı deneyin mkdir - help ve ne geri döndüğünü gör.

cp ve mv komutlar sırasıyla dosyaları kopyalamak ve taşımak için kullanılır. Her iki dizinin de önceden yazılmış olması ve dosyanın nereye gideceğini işaret etmeniz gerekir. Her komut, birincisi tercih edilen bir dosya ve ikincisi kopyalamak veya taşınmak için yeni bir hedef olmak üzere 2 argüman gerektirir. benzer şekilde rm dosya adı dosyaları silmek (kaldırmak) için kullanılabilir ve rm -rf dizin_adı / dizinleri kaldırmak için. Fakat geri alma özelliği olmadığı için burada dikkatli olun kabuğun içinde!

Joker Karakter Kalıplarını Eşleştirme

Dosyaları taşıyabilmek ve klasörleri kopyalayabilmek bir rahatlık sağlar. Fakat nihayetinde bu bilgiyi iyi kullanmak, biraz daha fazla incelik gerektirir. Başlangıçta, kendinle uğraşmak istemediğin büyük görevleri otomatikleştirmek için kabuk komut dosyası kullanıyor olmalısın.

Joker karakter komutlarıyla, tek bir ad yerine birden çok dosyayı hedefleyebilirsiniz. Hedef URL’nizi yazarken oynayabileceğiniz iki ek sembol vardır. Bir asterik (*), herhangi bir sayıda joker karakteri gösterirken, soru işareti (?) Herhangi bir tek karakteri belirtir..

Parantezler, desenleri belirtmek için de kullanılabilir. Bir parantez içinde, karakter sınırlarını veya olası joker karakter eşlemelerini tanımlayabilirsiniz. Parantezlerden önce ve sonra bir dizi sütun [::] uygulayarak, bir avuç öncül arasından seçim yapabilirsiniz. Bunlar arasında [: Alnum:] alfanümerik ve [:alfa:] sadece alfabetik karakterler için. Sadece rakamları hedeflemek istiyorsanız [:hane:] aynı şekilde çalışır.

Bütün bu sistem örnekler olmadan soyut görünüyor, bu yüzden aşağıda birkaç tane verdim.

a * - harfle başlayan tüm dosya adlarıyla eşleşir “bir”
foo * .txt - harflerle başlayan tüm metin dosyalarını eşleştirir “foo”. Bunun yalnızca foo ile başlayan başka klasörleriniz olsa bile, metin dosyalarını döndüreceğini unutmayın.
Fotoğraf?? - fotoğraf kelimesiyle başlayan ve tam olarak 2 karakter daha takip eden tüm dosya ve klasörlerle eşleşir
[Xyz]? - x, y veya z ile başlayan ve tam olarak 1 karakter daha izleyen herhangi bir dosya adıyla eşleşiyor

Bence buradaki noktayı anladın. Joker sistem çok karmaşık, kesinlikle kalbin zayıflığı için değil. Terminalde bir gün geçirdikten sonra buradaki kapasiteyi tam olarak anlamanızı beklemeyin. Kabuk yazımında ve joker karakterlerinde iyi anlaşılması çok fazla pratik ve tekrar gerektirir. Daha fazla örnek ve bilgi için Tux Files bilgi sayfasını inceleyin.

Dosya Sıkıştırma ve Depolama

Arşiv dosyaları oluşturmak ve oluşturmak, modern bilgisayar deneyiminin sadece bir parçasıdır. Her gün e-posta gönderip yeni .zip arşivleri indiriyorum. Bunlar grafikler, simgeler, kütüphane kodu, yazı tipleri, Photoshop örnekler ve çok daha fazlasını içerir. Dizin arşivleme işlemi sadece dosya boyutunu azaltmakla kalmaz aynı zamanda taşımayı da çok kolaylaştırır.

Linux / Unix içerisinde çalışırken, verileri arşivlemek için kullanabileceğiniz birkaç komut vardır. İki sık sık dokundu zip ve gzip. Farklılıklar çok aşırı değildir ve kesinlikle diğerini gerektirecek kadar kayda değer değildir. Bunlar sadece sıkıştırma, veri depolama ve dosya şemaları için farklı mekanizmalardır..

Bu komutların her biri, muhtemel argümanların harika bir tabağına sahiptir. Listenin tamamını zip komutundaki About's Linux bilgi sayfasından görüntüleyebilirsiniz.. zip -r muhtemelen tüm dosyaları tekrar tekrar çekip bir araya sıkıştırmak için kullanılan en yaygın olarak bilinen kabuk ifadesidir. Bunun gibi bir komut belirtirseniz zip -r myfolder newarchive tüm dosyaları klasörümden çekip yeni bir arşive.zip adlı yeni bir arşive ekleyeceksiniz. -R olmadan her bir dosya ismini parantez listesi formatında [file1.jpg file2.jpg etc] belirtmeniz gerekir. Zamandan uzaklaşmaktan bahsedin!

Şimdi, gzip komutu çok benzer şekilde çalışır ve aynı argümanların çoğunu paylaşır. Zip üzerinden gzip kullanmak gerçekten kişisel bir seçenektir ve dosya yapılarınızdan herhangi birini etkilemeyecektir. Dosyaları farklı işletim sistemleri arasında taşıyorsanız, Windows topluluğunda daha fazla kabul gördüğünüz gibi .zip yapışmasını öneririm. Ancak bol miktarda yazılım ve açık kaynaklı projeler çağında yaşıyoruz, bu nedenle Windows'un .gz arşivlerini kaldıramayacağı doğru değil. Ancak arşiv dosya formatı popüler değildir.

Sıkıştırılmış arşivleri alırken, bunları yalnızca komut satırından yeni dizinlere açabilirsiniz. Her ikisi de halletmek ve gunzip orjinal arşiv komutlarının karşılığıdır. Benzer şekilde argümanlar listesi, eğer uzun değilse, o kadar uzundur. Bununla birlikte, temel unzip komutu sadece eylem yapmak için bir dosya konumuna ihtiyaç duyar. Arşiv yazılımıyla çalışmaktan rahatsanız, bu yöntem herhangi bir Mac OS X ortamında tam olarak aynı olmalıdır..

Süper Kullanıcı Olarak Çalışmak

Terminal ile çok çalışıyorsanız, süper kullanıcı erişimi kullanışlı olacaktır. Özellikle bir web geliştiricisi veya blog yazarı olarak, üçüncü veya dördüncü saatten sonra izin hatalarının aşırı derecede can sıkıcı hale geldiğini göreceksiniz..

Doğrudan kök hesaba giriş yapmak ve terminal komutlarını oradan çalıştırmak kesinlikle mümkündür. Bununla birlikte, bu durum Linux bölgesinde kötü bir uygulama olarak anlaşılmaktadır, çünkü kök kullanıcı yalnızca acil durumlarda sistem arızasını düzeltmek veya düzeltmek için kullanılmalıdır. Ya da sadece ana giriş şifrenizi unutursanız!

Şimdi sisteme süper kullanıcı olarak girebilmek için root şifresine ihtiyacınız olacak. Terminal pencerenize basitçe yazınız su ve enter tuşuna basın. Bu, ikame kullanıcı anlamına gelir ve başka herhangi bir argüman olmadan köke erişmek istediğinizi varsayar. Şifreyi girin ve enter tuşuna basın, altında çalışan yeni bir satıra yönlendirilmelisiniz. Kök @ Bilgisayarınız. Hesabınıza geri dönmek için çıkış komuta.

Şimdi bu Linux / Unix sistemlerinin çoğunluğu için iyi çalışıyor. Ancak Ubuntu veya benzeri bir işletim sistemi çalıştıran bir Linux kutusunda çalışırken, süper kullanıcı arayüzünde değişiklikler olduğunu fark edeceksiniz. Bunun yerine Ubuntu kullanıcıları bir komutla çalışacaktır. sudo tek bir komut için süper kullanıcı erişiminin yerini alır.

Bu, terminale süper kullanıcı olarak giriş yapamayacağınız, ancak önek ekleyerek herhangi bir komutu süper kullanıcı olarak çalıştırabileceğiniz anlamına gelir sudo. Ubuntu’nun kullanan bir işletim sistemi olduğunu unutmayın. sudo Komut. Apple'ın OS X terminali, sudo super user komutundan yararlanan başka bir sistemdir. Enter tuşuna bastıktan sonra tekrar root şifrenizi girmeniz istenecek ve ardından başarılı olursa komut çalıştırılacak ve yeni bir satıra dönecektir..

Dosyalara Sahip Olmak

Yine izinlere sahip başka bir konu dosya erişiminden kaynaklanmaktadır. Dosya değişiklikleri üzerinde kaç kez çalıştığımı ancak yetersiz izinler nedeniyle bunları uygulayamadığımı hayal edemiyorum. Mümkünse, kök altında herhangi bir mülkiyet değişikliği yapmak isteyeceksiniz.

Komuta chown Değişim Sahibi için oldukça basittir ve çoğu Linux ve Unix ortamlarında çalışır. Ubuntu kullanıcıları için kaçmanız gerekecek sudo daha önce chown komutları, root olarak giriş yapmadığınız sürece.

Başarılı bir şekilde yürütülmesi için gereken yalnızca iki bağımsız değişken vardır. Öncelikle dosya sahibi olacak kullanıcı adını, ardından bir boşluk ve dosya dizini girmeniz gerekir. Sistem, dosyayı seçmek için mevcut çalışma dizininizde çalışacaktır. Ancak genel hiyerarşiyi atlamak istiyorsanız, URL’nizde eğik çizgiyle başlayabilirsiniz.

Dosya sahipliği sistemi, sunucu bakımında daha verimli bir şekilde uygulanır. Bir sunucuya kabuk erişiminiz varsa, kesinlikle dosya manipülasyonunu ve dosya izinlerini devralmanız gerektiğini anlamanız gerekir. Örneğin, birçok yaygın web komut dosyasının yüklenmesi, veritabanı bilgilerinde düzenlemeler yapılmasını gerektirir. Bir bilgisayar korsanı sunucu konsoluna girerse bu dosyaların sahipliğini almak sizi zararlardan uzak tutacaktır.

Hepsini bir araya koy

Şimdi tüm bu yeni komutlarla, seçtiğiniz konsolda kısaca denemeye başlamalısınız. Bilginizi oluşturmaya başlamak için harika bir yer joker karakterler ve işletim sisteminizdeki dosyaları seçmek içindir. Bir DOS ve Linux kullanıcısı olarak, dosyalarınıza ve dizinlerinize zarar vermemek için ilk önce daha hafif komutlarla pratik yapmanızı öneririm..

Kötü şeyler olabilir rm komut ve bazı hatalı joker karakterler eşleşir. Herhangi bir şeyi silmeyi planlıyorsanız, joker işaretleyicilerinizi altında çalıştırmayı deneyin. ls ilk. Bu, silmek istediğiniz dosyaların listesini döndürür ve her şey nemli görünüyorsa komutu hemen sonra çalıştırabilirsiniz! Herhangi bir terminal penceresinde, son komut girişinizi geri getirmek için sadece yukarı ok tuşuna basın. Ls silin ve rm ile değiştirin sonra gitmek için iyi!

Komut satırında gerçekleştirebileceğiniz çok şey var. Ama aynı zamanda yapamayacağın birçok şey var. Kullanımınıza mütevazı kalın ve sadece teknoloji kralı olmak için denize girmeyin. Performans görevlerinizin çoğu için kesinlikle CLI'yi (Komut Satırı Arayüzü) kullanmaya başlayabilirsiniz. Ancak dürüst olmak gerekirse, GUI perspektifinden daha hızlı yapabileceğiniz birçok şey var. Bazı komutlarla araştırıp oynarsanız, hangi görevlerin terminalde iyi sonuç verdiğini ve hangisinin fare ve klavyeye en iyi şekilde kaydedildiğini hızlı bir şekilde alırsınız..

12 Shell'in Tüm Blogcuların Bilmesi Gereken Komutları

1. Yuvalanmış Klasörleri Silme

Rm komutuyla, sabit diskinizden dosya ve klasörleri kaldırabilir (bağlantıyı kaldırabilirsiniz). Peki ya çok fazla iç içe geçmiş klasör de var? Özellikle, her klasör kümesinde daha sonraki dosyalar ve uyuşmayan veriler varsa. -R seçeneği, verileri ve dizinleri kaldırmak için izleyen tüm dosya ve klasörleri tekrarlayarak çevirir.

-F seçeneğine eklerseniz, komut istemi komutlarınızda kalmaya zorlar ve sizden herhangi bir diyalog istemez. Geri dönüş çıkışı yok ve tüm alt dizinlerde var olmayan dosyaları atlayacak. Eylemdeki tüm komut şöyle görünebilir:

rmdir -r -f / ana sayfa / siz / belgeler / mydir1 / 2009

2. Veritabanına Bağlanma

Bir web sitesi arka uç sistemine sıkça erişirken, güvenli bir bağlantı kurulmasını sağlamak istersiniz. Bu, web sitesi ve kullanıcı bilgilerinin depolandığı veritabanı bağlantıları için iki katına çıkar. Ancak yerel bir veritabanı kurulumuyla çalışıyorsanız, muhtemelen çok daha az güvenlik gereksiniminden kurtulabilirsiniz.

Kullanmakta olduğunuz sisteme bağlı olarak, ayarlanacak farklı sözdizimleri olacaktır. Bir veritabanına bağlanmak için yapılan temel çağrı hala aynıdır. Eriştiğiniz veritabanının adına, kullanıcı adınıza, şifrenize ve muhtemelen veritabanı ana bilgisayar adına ihtiyacınız olacak (genellikle localhost). Bağlanılacak iki kabuk komutu ekledim, biri MySQL, diğeri Sybase için.

mysql -u benim kullanıcı adı -h localhost -p

Burada sadece şifre girilmemiş olarak enter tuşuna basılır. Ardından, kabuk komutu bu veritabanına başarıyla erişirse ve barındırırsa, parolanızı ister. Bunu yeni satıra girin ve tekrar enter tuşuna basın. MySQL sizi başarı ile karşılayacaktır.

isql -U kullanıcı adı -P < Sybase, veritabanı yazılımının bir başka harika örneğidir. Bu tür veritabanılara yukarıdaki mysql komutuna benzer isql komutuyla erişebilirsiniz. Burada sadece bir kullanıcı adı ve şifre girip ardından kullanım veritabanınızı seçmek için komut.
 3. Veritabanını Yedekleyin
 Artık veritabanına bağlı olduğunuzda çalıştırabileceğiniz birçok komut vardır. İdeal olarak basit SQL prosedürlerine bağlı kalmak isteyeceksiniz ve doğrudan yeni kullanıcılar veya makaleler eklemeye devam etmeyeceksiniz. Ama hiç veritabanı yapınızı yedeklemeyi düşündünüz mü? Komutlar oldukça karmaşık, ancak 15-30 dakikalık bir araştırma ile muhtemelen çözebilirsiniz.
 Sybase çok daha karmaşık ve bazı ağır kabuk komutları gerektiriyor. Ed Barlow'un veritabanı yedekleme komut dosyalarına göz atarsanız, olumluyum onun paketleri ile sorunsuz çalışabileceksiniz. Tüm veritabanı tablolarını, döküm hata kayıtlarını, veritabanı istatistiklerini, çalışma kayıtlarını vb. Atmak için bazı temel çözümleri ana hatlarıyla sunar. Oldukça sağlamdır ve ihtiyacınız olan hemen her şeye iyi çalışır.. 
 MySQL veritabanları benzer bir şekildedir ve oldukça uzun bir kabuk betiği gerektirir. İçerik, her yedeklemeyi kaydetmek ve bir çağrı yapmak için yerel bir dizin seçmeyi gerektirir. için BASH içinde döngü. Bu, her veritabanında döngü ve tüm tabloları kullanarak bir .gz arşiv dosyası olarak dışarı çeker $ mysqldump ve $ GZIP. Kodun tamamı, nixCraft'ın MySQL dökümlerini hedef alan Shell Script makalesinde indirilebilir. Basitçe veritabanı / giriş bilgilerinizi düzenleyin ve sabit disk sürücünüzde bir yerde mysqlbackup.sh olarak kaydedin. Bunu manuel olarak çalıştırabilir veya alternatif olarak cron işi Her gün, hafta, ay, vb.
 4. Veritabanını Geri Yükle
 Şimdi bir veritabanı dosyasının yedeğini geri getirmeye geldik. Bu düşündüğünüz kadar karmaşık değildir, ancak önceki kodun görünümünden nedenini anlayabiliyorum. Ancak, önceki dosyaları karşıya yüklemek, uzak bir sunucuya veri bağlamak ve verileri almaktan çok daha kolay..
 Sybase'de kabukta çok daha fazla iş yapıyor olacaksınız. Ancak temel komut veritabanı yükle dbname. Bunu daha fazla seçenekle takip edebilirsiniz ve elbette bu işe yaramadan önce veritabanına bağlı olmanız gerekir. Sıkışmışsanız, Sybase dokümantasyon dosyasını referans noktası olarak kullanmayı deneyin..
 MySQL ile, daha önce oturum açtıysanız, yalnızca tek bir komuta ihtiyacınız vardır. Veya siz olmasanız bile geri yüklemeyi aynı anda arayabilir ve çağırabilirsiniz. Bunun nedeni, herhangi bir MySQL veritabanı dosyasının yedeklemesinin, veritabanını sıfırdan yeniden oluşturabilen temel olarak SQL kodudur. Bazı yedeklemelerin son derece büyük olmasının ve çoğunlukla phpMyAdmin gibi web arayüzü aracılığıyla yüklenemeyecek kadar büyük olmasının nedeni budur.
 Mysql komutunu tek bir satır ile çağırabilirsiniz. -U ve -p girmeden önce olduğu gibi Kullanıcı adı şifreniz sonradan istendiğinde. Aşağıdaki kod kusursuz çalışmalıdır:
 mysql -u kullanıcı adı -p veritabanı < /path/to/dump_file.sh
 Değiştirmek istediğiniz tek değişken, kullanıcı adı, veritabanı ve yedekleme yolunuzdur. Kullanıcı adı ve veritabanı sunucusu, bağlandığınız zamankiyle aynıdır. Bu nedenle, yalnızca veritabanınızın yedeklendiği yeri bulmanız gerekir;.
 5. Doğrudan Kabuk Yüklemeleri
  wget komutu çok ilginç ve birçok seçenek sunuyor. GNU wget, Internet'ten dosya indirmek için etkileşimli olmayan bir yardımcı programdır. Bu, karışımdaki standart HTTP, HTTPS ve FTP protokollerini içerir.
 Basit bir dosyayı indirmek için wget yazarsınız dosya adı dosya adı, dosyanın konumu. Bu, Hongkiat .gif logo dosyası için https://assets.hongkiat.com/uploads/v4s/n_logo.gif gibi çevrimiçi herhangi bir şey olabilir. Çok değişkenli bir kabuk betiği dosyası oluşturursanız, çalışırken büyük bir toplu video, resim, müzik veya diğer içerikleri arka planda indirebilirsiniz. Ve burada * ve? Gibi joker karakterleri kullanabileceğinizi unutmayın. büyük dosya dizinlerini çekmek.
 Şimdi içerikleri FTP üzerinden de indirmek isteyebilirsiniz. Bununla birlikte, çoğu zaman genel ftp sunucuları ile çalışmayacaksınız ve bir kullanıcı adı / parola gerekecek. Giriş sözdizimi biraz kafa karıştırıcı, ancak aşağıya küçük bir örnek ekledim.
 wget ftp: // kullanıcı adı: [email protected]/files/folder/*.jpg
 6. Sıkıştırma Klasörleri
 Sıkıştırma işlemlerini biraz daha önce uygulamıştık; Herhangi bir yerde komut satırından çağırabileceğiniz çok temel bazı ilkel dosya sıkıştırma örnekleri vardır. Zip komutunu kullanarak eğer Shell'de yeniyseniz, sadece Linux sistemi kafa karıştırıcı olabileceğinden tavsiye ederim. Ancak eğer gzip veya başka bir alternatif kullanmak istiyorsanız çekinmeyin.
 Zip komutunu çağırdığınızda, tüm dosyaları yeni arşivinize dahil etmek istersiniz. Bir zip komutundan ikinci parametre, istediğiniz klasör veya alternatif olarak ziplenecek dosyaların kısa bir listesidir. -R seçeneğinin eklenmesi, her bir dosyayı içerecek şekilde dizin yapınızı yinelemeli olarak geçirir. Aşağıda küçük klasör sıkıştırma için mükemmel bir örnek.
 zip -r newfile_name.zip / yol / dan / içerik / klasör
 7. Kütle Bul ve Değiştir
 Ne zaman geniş bir dosya koleksiyonunuz varsa, sık sık benzer bir düzende etiketlenmiş veya numaralandırılmış olacaksınız. Örneğin, büyük bir web sitesi banner koleksiyonu ile hepsi 'banner' ön ekini veya sonekini içerebilir. Bu, tüm dosyalarda kabuk sed komutuyla değiştirilmiş olabilir..
 sed, temel metin dönüşümlerini gerçekleştirmek ve dosyalar üzerinde düzenlemeler yapmak için kullanılan bir akış düzenleyicisidir. Neredeyse anında tek bir dizinde tarama yapacağı için en verimli komut olarak bilinir. Aşağıdaki komutu kullanarak bazı örnek kod.
 sed -i 's / abc / xyz / g' * .jpg
 Öyleyse yukarıda varolmayan dosyalar için eşleştiriyorduk, ancak örneğimizde bir dizi görüntüyü değiştirmeyi düşünüyoruz. Dizine bakıyoruz ve tüm .jpg resimlerini değiştirmeyi planlıyoruz. ABC ve yerine xyz. -İ seçeneğiyle, dosyaları yedek gerekmeden otomatik olarak düzenleyebiliriz. Daha fazla bilgi için sed belgelerine hızlıca göz atın.
 8. Yeni Dosyalar Oluştur
 Tek bir oturuşta aynı dosyaların bir yığınını oluşturmak sinir bozucu olabilir. Yazılım kullanmadan çok sayıda belge veya metin dosyası oluşturmak istiyorsanız, komut satırı harika bir araçtır. Emrinde olan editörlerden bazılarını doğrudan kabuktan düşünün..
 vi / vim Linux CLI için muhtemelen en iyi ve en faydalı editördür. JOE metin editörü gibi başkaları da var. Cat komutundan bir dosya da oluşturabilirsiniz, ancak yalnızca dosya içeriğini görüntülemekle ve hiçbir şeyi düzenlemekle sınırlı kalmazsınız..
 Vi ile yalnızca tek bir kod satırı çağırmanız gerekir. Aşağıdaki kodu, sadece vi komutunu ve ardından yeni dosya adınızı izleyen kodu ekledim. Bir kez vi editöründeyken yeni metni düzenlemek ve eklemek için 'i' yazın. Bir dosyayı kaydedip çıkmak için esc tuşuna, ardından + + ((+ +) sütununa basın ve enter tuşuna basın. Garip bir kombinasyon, ama çok güvenli ve bir daha asla geri dönmek istemediğin şeyleri mahvedince!
 vi /home/you/myfile.doc
 9. Shell Ağ Araçları
 Kabuk komut satırı, ağ oluşturma için epeyce araçlar sunar. ping Bir web sitesinin durumunu kontrol etmek için komuttan sonra IP veya web adresi kullanabilirsiniz. Sunucuya bir paket isteği gönderilir ve geri cevap alırsanız zaman ve sunucu detaylarını gösterir. Bu, bir web sitesinin kapalı olup olmadığını veya İnternet bağlantınızın kapalı olup olmadığını kontrol etmek için yararlı olabilir..
 Mevcut ayarlarınızı kontrol etmek isterseniz, ifconfig Komut. Bu, Windows DOS'ta ipconfig komutuna çok benzer. Ancak ifconfig ile size özel DNS ayarlarını yapılandırmak ve dağıtmak için çok daha fazla seçenek sunulur. Çok benzer bir komut netstat şu anki açık portlarınızı ve ağlarınızı görüntülemek için faydalıdır.
 10. Paket Yönetimi
 Yazılım yüklemeleriyle Shell aracılığıyla yüklerken, çoğunlukla Unix'in 2 farklı sürümünde çalışacaksınız. RPM Paket Yöneticisi (RPM) ve Debian Yöneticisi (DEB) en çok bilinen versiyonlardır. Bunlar, en yakın ayna sitesinden indirebileceğiniz en yeni paketlerle güncel tutulur..
 Komutlar her iki versiyona da yüklenmeye çok benzer. yum ve rpm eski paket yöneticisi için ayrılan iki komuttur. Kodları takip ediyor yum komut paket adı. Yani örneğin:
 yum yükleme paket adı
 Debian / Ubuntu kullanıcıları için Debian Paket Yöneticisi'ni kullanacaksınız. Yine sözdizimi, paket yöneticisi kimliğini, komutu çağırdığınız ve hepsini paket adı ile takip ettiğiniz benzer bir format izler. Aşağıdaki iki örnek, sırasıyla yükleme ve yükseltme için biçimlendirilmiştir..
 apt-get install paket adı apt-get yükseltme mypackage1
 11. En Büyük Dosyaların Listesini Oluştur
 Organizasyon, çalışma seanslarınızın her saatinde sizi çalıştıran şeydir. Dosyaları izlemeye başladığınızda ve dizinlerinizin çok büyüdüğünü fark ettiğinizde, bazı Bahar temizliği zamanı gelmiştir. ls komut, bazı dizinlerde size daha iyi bir bakış açısı sağladığından kabukta çok kullanışlıdır..
 Bu, belirli dosya türlerini ve dosya formatlarını sıralamayı içerir. HDD’nizdeki herhangi bir dizindeki en büyük dosyaları bulmak istiyorsanız, aşağıdaki komutu uygulamanız yeterlidir..
 ls-lSrh
 Bu komuta eklenmiş 4 ayrı seçenek vardır. -l tam çıkış verilerini listelemek için kullanılır. -S başlangıçta en büyükten en küçüğe kadar tüm listeyi dosya boyutuna göre sıralar. -R uygulayarak, sıralama düzenini tersine çeviririz, böylece çıktınızdaki en büyük dosyalar altta kalır. Kabuk penceresi sizi çıkış komutlarınızın en altında bırakacak olduğundan, bu iyidir çünkü listeyi silmek daha kolaydır. -h sadece okunabilir çıktı verilerini gösterir, böylece dosya boyutunu bayt yerine megabayt (MB) olarak görebilirsiniz..
 12. Anında Bir E-posta Oluşturma
 E-posta hesaplarınız için herhangi bir yazılım kullanıyorsanız, bu komut size zaman kazandırır. Genellikle bir kişinin e-posta adresini göndermek istediğinizi bilirsiniz ancak zamanınızı posta istemcinizi açmak için harcamak istemezsiniz. mailto: komut tam olarak herhangi bir tarayıcı veya web sitesindeki komut satırından aynı şekilde çalışacaktır..
 Göndermek istediğiniz adresi bilmiyor olsanız bile, her şeyi ekleyin. [email protected] harika çalışıyor! Veya kendi dolgu içeriğinizle yaratıcı olun. Her iki şekilde de bu isabet yazdıktan sonra gönderen adresinizi yepyeni bir e-posta mesajı penceresi açmak için girin. Konunuzu / bedeninizi ve BİD'lerinizi hızlıca anında kendi ihtiyaçlarınıza göre değiştirebilirsiniz.
 mailto: [email protected]
 Dış kaynaklar
 Kabuk komut dosyası yazma yoluna devam etmek için çok sabır ve özveri gerekir. Anlaşılması gereken yüzlerce komut ve katılacak çok fazla alt kategori var. Konsol penceresinde dolaşıp biraz zaman geçirin ve hızlı iş akışını nasıl sevdiğinizi görün. Umarım aşağıdaki bağlantılar, Linux ve Mac OS X'te kabuk komut dosyası çalıştırmaya devam etmenizi sağlayacak daha fazla bilgi sağlayabilir.
 Top 10 Shell Komutlarım
 Linux Komutları - Pratik Bir Başvuru Kılavuzu
 Komut Satırı Değişkenlerini İşleme
 40 Faydalı Mac OS X Kabuk Betiği ve Terminal Komutları
 Linux Komutları ve Kabuk Komutları
 Linux / Unix Hile Sayfaları - En İyi Koleksiyon
 175 Mac OS X Terminal Komutlarının Listesi
 Mac OS X’ten Ubuntu’ya geçiş
 
Sonuç
 Başlıca 3 İşletim Sisteminin hepsinde zaman geçirdikten sonra, hepsinin kendi başlarına harika olduklarını söylemeliyim. Ancak eğer bir Linux işletim sistemi üzerinde çalışıyorsanız, terminal herhangi bir GUI'nin yapabildiği kadar önemlidir. En basit komutları bile tanımanın ve uygulama için komut satırı arayüzünde çalışmayı denemenin çok önemli olduğunu düşünüyorum..
 Sistemde yeni olanlar kesinlikle barikatlarla karşılaşacaklar. Bu öğrenme sürecinin normal bir parçasıdır, ancak fikirlerinizi koruyun ve asla pes etmeyin! Sağlam, gerçekçi hedefler beklemek için kendinizi geliştirin. Kabuk komut dosyasını öğrenmek başlangıçta çok fazla iş gerektirecektir. Ancak bir veya iki hafta içinde bazı temel konulara hakim olmalı ve terminali kusursuz bir şekilde kullanmaya başlamalısınız. Linux / Unix CLI içinde çalışmak için sırlarınız veya harika ipuçlarınız varsa, lütfen bunları aşağıdaki tartışma alanında paylaşın.