Film Tabanlı Kameralar Nasıl Çalışır, Açıklandı
Kullanımı çok kolay olduğu için dijital kameralara güvendik. Ama film tabanlı fotoğrafçılığın nasıl çalıştığını hiç merak ettiniz mi? Fotoğrafik bilginizi arttırmak için veya okuma noktanıza yeni bir değer katmak için tıklayın ve kamera tıklayın.
Film tabanlı kameralar, bazıları için, geçmişin bir kalıntısıdır. Basitçe eski bir teknoloji, yeni tarafından geliştirilen ve geliştirilmiş. Ancak birçokları için, film bir zanaatkarın materyalidir ve hiçbir dijital sistemin yeniden yaratmayı ümit edemediği fotoğraf deneyimi. Profesyonel ve amatör birçok fotoğrafçı hem film tabanlı hem de dijital fotoğraf makinelerinin kalitesine küfredecek olsa da, gerçek şu ki, film hala harika fotoğraflar çekmek için geçerli bir yol ve fotoğrafçılığın nasıl çalıştığı hakkında daha fazla bilgi edinmek için etkileyici bir yol.
Fotoğraf Özeti: Işık, Objektifler ve Pozlama Unsurları
Kameraların daha önce nasıl çalıştığının temellerini (ve bazılarını) ele aldık, ancak buradan başlayan okuyucular (veya tazelemek isteyen okuyucular için), temel bir tura başlayacağız. Kameralar teoride oldukça basittir. Modern kameralar ve mercekler, teknolojide uzun yıllar süren iyileştirmeler yapmış, inanılmaz gelişmiş modern ışık sensörleri yerine fotoğraf filmi kullansalar bile, onları basit çağırmak saçma görünebilir. Ancak, tüm bu gelişmelere rağmen, tüm kameraların oldukça basit bir amacı var: ışık miktarını toplama, odaklama ve sınırlama ışığa duyarlı bir tür malzemeye ulaşan.
Kameralar, fotonların (hafif parçacıklar) herhangi bir belirli fotoğraf anında aşağı veya zıplayarak fotonlar (hafif parçacıklar) ile bir tür kimyasal ya da elektrik reaksiyonu yaratarak anında yakalanması ve kaydedilmesiyle ilgilidir. Bu yakalanan ışığın instantları denir pozlama, ve bilinen üç ana değişken tarafından kontrol edilir. maruziyet unsurları: diyafram, pozlama uzunluğu ve ışığa duyarlılık. açıklık kameranın merceği içindeki mekanik bir diyafram tarafından engellenen veya izin verilen ışığın miktarını belirtir. Bir diyafram açıklığı ayarındaki sayı büyüdükçe, sensöre daha küçük ışık oranı verilir. Maruz kalma süresi saniye cinsinden veya bir saniyenin kesirleriyle hesaplanır; genellikle buna denir deklanşör hızı, ve ışığa duyarlı malzemelerin ışığa ne kadar süre maruz kalacağını kontrol eder.
Işık hassaslığı, Sesler gibi, kameranın içindeki ışığa duyarlı malzemenin ışığa duyarlı olması gerçektir. Mükemmel pozlamayı oluşturmak için biraz ışık mı yoksa çok mu sürüyor? Buna bazen kullanılan filmin “hızı” denir. “Daha hızlı” filmler daha az ışıkta görüntüler çekebilir, bu nedenle bir saniyenin çok daha küçük kesirlerinde düzgün pozlamalar oluşturabilir. “Daha yavaş” film daha fazla ışık ve bu nedenle daha uzun pozlama ayarları gerektirir. Işık duyarlılığı, sık sık ISO, önemli bir başlangıç noktasıdır, çünkü bu bir film fotoğrafçının göz önünde bulundurması gereken ilk şeylerden biridir ve çoğu zaman dijital fotoğrafçılar için bir düşüncedir..
Film Duyarlılığı karşısında Işık Sensörü Duyarlılığı
Dijital kameralar ışığa duyarlılık ayarlarına sahiptir. Genellikle ISO olarak bilinen bu ayarlar, 50, 100, 200, 400, 800, vb. Tam durma değerlerinde oluşan sayısal ayarlardır. Düşük sayılar ışığa karşı daha az hassastır, ancak ekranda çok fazla tahıl görünmeden daha iyi ayrıntılara izin verir. atış.
Film kameraları, Dijital fotoğraf makinesine çok benzeyen bir ISO standardına sahiptir ISO ayarları, aslında dijital fotoğraf makineleri, film duyarlılığı standartlarına dayanan bir standart kullanır. Film fotoğrafçıları, önceden çalışmayı planladıkları ışık ortamını önceden planlamak ve çeşitli ISO standart ışık koşullarında çalışmak üzere duyarlı bir film makarası seçmek zorunda kalacaklardı. 800 veya 1600'lük yüksek ISO film ayarı düşük ışıklı ortamlarda veya hızlı enstantane hızları kullanan hızlı hareket eden nesnelerde fotoğraf çekimi için iyi olacaktır. Düşük ISO filmleri genellikle aydınlık ve güneşli ortamlarda kullanılır. Fotoğrafçılar, tüm makaralarında çalışmak zorunda kalacaktı; Işık koşulları değiştiyse anında ISO ayarlaması yapılmadı. Diğer pozlama unsurlarınızı değiştirerek bir çekim elde edemezseniz, muhtemelen çekim almazsınız. ISO’yu değiştirmek, bugünün aksine, sadece birkaç düğmeye basmak anlamına gelen 35mm film makarasının tamamını değiştirmek anlamına geliyordu..
Gizli Pozlamalar ve Işık Hassasiyeti
Bu yüzden, evet, ışığa duyarlılık seviyesine sahip çeşitli filmler olduğunu belirledik. Ama neden ve bu filmler her şeyden önce ışığa duyarlı? Film, kendi içinde oldukça basit. Işığa duyarlı kimya için, uzun rulolara ya da çeşitli başka film ortamlarına yerleştirilmiş bu taşıyıcı üzerine mikroskobik olarak ince tabakalar halinde uygulanan saydam bir taşıyıcı olarak düşünülebilir. (35mm hepsi birbirine benzese de, sadece fotoğraf formatından uzaktır.)
Hem renkli hem de siyah beyaz filmlerde, ışığa tepki veren kimya katmanları (genellikle gümüş halojenürler), “gizli bir görüntü” oluşturmak için ortaya çıkarılır. Bu gizli görüntüler, daha önceden kimyasal olarak etkinleştirilmiş olan resimler olarak düşünülebilir. baktığımızda, maruz kalmanın yaratıldığına dair gözle görülür bir kanıt olmayacaktı. Gizli görüntüler, bir kez pozlandığında, fotoğraf makinesinde meydana gelen geliştirme süreci ile hayata geçirilir. karanlık oda.
Karanlık Odalar: Kimyayla İmaj Oluşturma
Film kameraları yalnızca bu gizli görüntüleri oluşturabildiğinden, maruz kalan filmler “gelişme” olarak adlandırılan bir süreçten geçer. Film geliştirmek, çoğu için, 35 mm'lik film rulolarını bırakmak, baskı ve negatifleri geri almak anlamına gelir. Bununla birlikte, film bırakma aşaması ile baskı aşaması arasında iki bütün gelişme aşaması vardır. Filmin nasıl geliştiğini kısaca inceleyelim.
Fotoğraf filmleri, maruz kaldıktan sonra bile, hala ışığa duyarlı durumda. Çıplak filmi, içinde herhangi bir ışık bulunan bir ortama çıkarmak, tüm pozları mahvedecek ve filmi tamamlanmamış hale getirecek. Bunun üzerinde çalışmak için, filmler “karanlık oda” olarak bilinen alanda geliştirilir. Beklediğinizlerin aksine karanlık odalar genellikle tamamen karanlık değildir, ancak filmlerin duyarlı olmadığı, geliştiricilere izin veren filtrelenmiş ışıkla aydınlatılmıştır. görmek. Özellikle siyah beyaz olan birçok film sarı, kırmızı veya turuncu ışıklara karşı hassas değildir, bu nedenle karanlık odalarda renkli ampuller veya aksi takdirde karanlık odaları renkli renkli ışıkla dolduran basit yarı saydam filtreler bulunur..
Düzenleme: Filmler, aslında tüm ışık spektrumuna duyarlı olduklarından, film tanklarında karanlıkta tamamen gelişmişlerdir. Fotoğraf kağıtları genellikle spektrumun belirli bölümlerine karşı daha az hassastır ve karanlık odada geliştirilir.
Renkli ve siyah beyaz filmler farklı kimya ve yöntemler kullanır, ancak temelde aynı prensipleri kullanırlar. Maruz kalan filmler (renkli, siyah ve beyaz), mikroskobik bitlerle muamele edilmiş filmi (ışığa duyarlı gümüş halojenürün "taneleri" vb.) Kimyasal olarak değiştiren bir kimya banyosuna konur. Siyah ve beyaz filmlerde, bu alanlar daha fazla sertleşir, böylece en az ışığa maruz kalan en karanlık bölgeler şeffaf filme yıkar. Bu sayede, “şeffaf” bir görünüm elde edilir, açık renkler şeffaflığı arttırmak için siyah ve karanlık alanlara kaydırılır. Film bu ilk banyoda geliştirildikten sonra, genellikle sadece su olan bir “durulama banyosu” içinde hızla durulanır. Üçüncü banyo, gelişmekte olan süreci durduran, filmler üzerindeki kimyayı etkisiz hale getiren ve geliştirilen filmi şu anki durumunda dondurup durduran kimyasal bir “tutucu” dır. Sabitlenmemiş film, görüntüyü zaman içinde değiştirerek bir kimyasal sabitleyici banyosu ile tamamen durdurulmadan gelişmeye devam edebilir. Kimyasal sabitleyici oldukça tehlikeli bir kimyasaldır ve genellikle negatifler sabitlendikten ve kurutulduktan sonra başka bir temel su banyosunda yıkanır.
Renkli filmler benzer bir gelişim sürecinden geçer. Tam renkli görüntüler oluşturmak için üç ana ışık rengini üreten negatifler yaratılmalıdır: kırmızı, yeşil ve mavi. Bu renklerin negatifleri, başka bilinen bir ana renk kümesi kullanılarak oluşturulur: mavi, macenta ve sarı. Mavi ışık sarı bir tabakaya, kırmızı bir mavi tabakaya ve yeşil bir macentaya maruz bırakılır. Her katman, öncelikle belirli dalga boylarına (renklere) sahip fotonlara duyarlı olacak şekilde ayarlanmıştır. Açığa çıkarıldığında, gizli görüntüler geliştirilir, durdurulur, yıkanır, sabitlenir ve tekrar aynı şekilde yıkanır, aynı şekilde siyah beyaz film geliştirilir.
Karanlık Odaya Dön: Film Negatifleriyle Baskı
Henüz karanlıktan çıkmadık; Negatif bir filmi baskıya dönüştürmek için bu kez baskı için daha fazla fotoya duyarlı malzeme satın alınmalıdır. Dijital yazıcıların kullandığı modern dijital fotoğrafçılığın aksine, film temelli baskı bir fotoğraf negatifinden gerçek bir renkli görüntü oluşturmak için aynı fotoğraf işlemini tekrar tekrar yapıyor. Tek bir film tabanlı fotoğraf baskısı oluşturmanın ne olduğuna bir göz atalım.
Film tabanlı baskıların tümü, fotografik filme benzeyen özel hassaslaştırılmış, kimyasal işlem görmüş kağıtlar üzerinde yapılır. Bir bakışta, inkjet fotoğraf kağıdı gibi görünüyor ve hissediyorlar. İkisindeki bariz bir fark, mürekkep püskürtmeli fotoğraf kağıdının ışığa duyarlı kağıda, film baskıları için karanlık odada çalışılması gerektiğidir..
Film şeritleri doğrudan fotoya duyarlı kağıda yerleştirilerek baskı yapılabilir iletişim sayfası?) veya kullanarak büyütücü, Temel olarak, büyütülmüş görüntüler oluşturmak için negatiflerden ışık alan bir projektördür. Her iki durumda da, fotoğraf kağıdı ışığa maruz kalır, film ışığın bazı kısımlarını bloke eder ve diğerlerini açığa çıkarır ve renkli film durumunda, pozlamanın beyaz ışığının dalga boyunu (rengini) değiştirir.
Oradan, fotoğraf kâğıdının gizli bir görüntüsü vardır ve kimya bir şekilde benzer olduğu için az çok filmlerle aynı şekilde geliştirilir. Tek fark, siyah ve beyaz / renkli tonların, geliştirildiklerinde pozlamadan ortaya çıkması ve filmler, maruz kalan parçalar geliştirilirken saydamlığa uzağa yıkanmasıdır. Fotoğraf kağıdındaki ve film-fotoğraf kağıdındaki görüntüler arasındaki en büyük fark bu, sonuçlandırılmış, doğal görüntüyü verir.
Film Tabanlı Süreçlerle Zengin Görüntü Oluşturma
Teknikleri, yeni kimyayı ve teknolojiyi geliştirmek için uzun yıllar geçiren fotoğrafçılar bu süreçlerle dinamik ve zengin görüntüler yaratma konusunda çok yetenekli hale geldiler - çoğu neredeyse görünebilir gereksizce modern bas-çek tarzı fotoğrafçılara karmaşık. Bu görüntü oluşturma teknikleri, yetenekli yazıcıların ve geliştiricilerin elinde, zengin, şaşırtıcı görüntüler oluşturabilir ve aynı zamanda çekim sırasında karşılaşılan sorunların birçoğunu telafi edebilir. Atışlarını aşırı pozlandırdın mı? Filminizi yetersiz pozlamayı deneyin. Vurgularınızdaki detaylar soluk ve ince mi? Ansel Adams gibi olun ve daha iyi vurgular ve gölgeler oluşturmak için kaçın ve yakın.
Film fotoğrafçıları, dijital fotoğraf makineleriyle çekim yapmak ve Photoshop'tan baskı almakla karşılaştırıldığında karmaşık ve zorlu bir yöntem olabilir. Bununla birlikte, muhtemelen asla filmden vazgeçmeyecek bazı sanatçılar veya belki de yalnızca dijital olarak asla çalışmayacak bazı sanatçılar var. Film, tüm zorlukları ile birlikte, sanatçılara harika, yüksek kaliteli fotoğraf çalışması için ihtiyaç duydukları tüm araçları ve yöntemleri sunmaktadır. Film ayrıca fotoğrafçılara en gelişmiş, yüksek çözünürlüklü dijital kameralardan daha fazla ayrıntı çözme araçları sağlar. Bu yüzden, şu an için film hala fotoğrafçılık için geçerli ve zengin bir araç olarak devam ediyor.
Görüntü Kredileri: Creative Commons'da bulunan e20ci Film Filmi. Creative Commons'da bulunan Marcel030NL'den yeni DSLR. Film Kutuları Rubin 110'a göre Creative Commons'da bulunmaktadır. Kodak Kodachrome 64 by Whiskeygonebad, Creative Commons altında. Banyo Karanlık Oda Creative Commons'da bulunan Jukka Vuokko tarafından. Creative Commons'da bulunan JanneM'den Karanlık Oda BW. DIY Darkroom Yaratıcı Commons altında Matt Matla tarafından. Creative Commons altında bulunan GIRLintheCAFE tarafından İletişim Sayfası Bir. Creative Commons altında mevcut Jim O'Connell tarafından Karanlık Oda Baskılar,.
