Hangi Linux Dosya Sistemini Kullanmalısınız?

Bir Linux PC'de bölümleri biçimlendirirken, çok çeşitli dosya sistemi seçenekleri göreceksiniz. Bu seçeneklerin ezici olması gerekmez. Hangi Linux dosya sistemini kullanacağınızdan emin değilseniz, basit bir cevap var..

Hızlı Cevap: Emin değilseniz Ext4 kullanın

Yabani otların içine girer ve bir süre içinde çeşitli dosya sistemleri arasındaki farkı aşarız, ancak emin değilseniz: Ext4'ü kullanın.

Ext4 bir nedenden dolayı çoğu Linux dağıtımında varsayılan dosya sistemidir. Eski Ext3 dosya sisteminin geliştirilmiş bir sürümüdür. En gelişmiş dosya sistemi değil, ama bu iyi: Ext4'ün sağlam ve kararlı olduğu anlamına geliyor.

Gelecekte, Linux dağıtımları kademeli olarak BtrFS'ye kayacaktır. BtrFS hala son derece gelişmiş ve çok fazla gelişme görüyor, bu yüzden üretim sistemlerinde bundan kaçınmak isteyeceksiniz. Veri bozulma riski veya diğer sorunlar, hızdaki potansiyel iyileşmeye değmez.

Bununla birlikte, bu “Ext4 kullan” önerisinin yalnızca Linux sistem bölümleri ve yalnızca Linux erişimi olan diskteki diğer bölümler için geçerli olduğunu unutmayın. Diğer işletim sistemleriyle paylaşmak istediğiniz harici bir sürücüyü biçimlendiriyorsanız, Windows, macOS ve diğer aygıtlar Ext4 dosya sistemlerini okuyamadığından Ext4 kullanmamalısınız. Linux'ta harici bir disk biçimlendirirken exFAT veya FAT32 kullanmak isteyeceksiniz.

Ana Linux önyükleme sürücünüzde bölümler kuruyorsanız, bu bölümleri ayarlarken en az birkaç GB boyutunda takas bölümü oluşturmak isteyeceksiniz. Bu bölüm “boşluk takas” için kullanılır. Windows'taki disk belleği dosyasına benzer. Linux, RAM dolu olduğunda belleği takas alanına değiştirir. Bu bölüm, belirli bir dosya sistemi yerine “takas” olarak biçimlendirilmelidir..

Günlük nedir??

Dosya sistemleri arasında seçim yaparken farkedeceğiniz bir şey, bazılarının “günlük kaydı” dosya sistemi olarak işaretlendiğini, bazılarının ise olmadığını. Bu önemli.

Günlük kaydı veri bozulmalarını ve ani güç kaybını önlemek için tasarlanmıştır. Diyelim ki sisteminiz diske bir dosya yazarak yarı yolda ve aniden güç kaybediyor. Günlük olmadan, dosya diske tamamen yazılmışsa bilgisayarınız hakkında hiçbir fikrin olmaz. Dosya orada diskte kalır, bozuk.

Bir günlükte, bilgisayarınız, günlükte diske belirli bir dosya yazacağını, o dosyayı diske yazacağını ve bu işi günlükten kaldıracağını not eder. Eğer güç, dosyayı yazarak yarı yolda kesildiyse, Linux önyüklendiğinde ve kısmen tamamlanmış işleri devam ettirdiğinde dosya sisteminin günlüğünü kontrol eder. Bu veri kaybını ve dosya bozulmasını önler.

Günlüğe kaydetme yavaş disk yazma performansını biraz düşürür, ancak masaüstünde veya dizüstü bilgisayarda buna değer. Tahmin edebileceğin kadar fazla değil. Dolu dosya dolu değil. Bunun yerine, yalnızca dosya meta verileri, inode veya disk konumu diske yazılmadan önce günlüğe kaydedilir..

Her modern dosya sistemi günlüğe kaydetmeyi destekler ve bir masaüstü veya dizüstü bilgisayarı ayarlarken günlüğe kaydetmeyi destekleyen bir dosya sistemi kullanmak istersiniz.

Günlük kaydı sunmayan dosya sistemleri, yüksek performanslı sunucularda ve yöneticinin ekstra performans elde etmek istediği diğer sistemlerde kullanılabilir. Ayrıca, daha fazla ek yük ve daha fazla günlük yazmak istemediğiniz çıkarılabilir flash sürücüler için de idealdir..

Bütün bu Linux dosya sistemleri arasındaki fark nedir?

Microsoft, Windows geliştirirken, Apple da macOS'u kontrol ederken Linux, topluluk tarafından geliştirilen açık kaynaklı bir projedir. Beceri ve zamana sahip herkes (veya herhangi bir şirket) yeni bir Linux dosya sistemi oluşturabilir. Bu kadar çok seçeneğin olmasının bir nedeni bu. İşte farklılıklar:

Ext “Genişletilmiş dosya sistemi” anlamına gelir ve ilk olarak Linux için yaratılmıştır. Dört ana revizyonu oldu. “Ext” 1992 yılında tanıtılan ilk dosya sistemidir. O sırada kullanılan Minix dosya sisteminden büyük bir yükseltmedir ancak önemli özelliklerden yoksundur. Çoğu Linux dağıtımı artık Ext'i desteklemiyor.
Ext2 günlük kaydı dosya sistemi değil. Sunulduğunda, genişletilmiş dosya özniteliklerini ve 2 terabayt sürücüyü destekleyen ilk dosya sistemiydi. Ext2'nin günlük olmaması, diske daha az yazdığı anlamına gelir; bu da USB sürücüler gibi flash bellekler için faydalı olmasını sağlar. Bununla birlikte, exFAT ve FAT32 gibi dosya sistemleri de günlük kaydı kullanmazlar ve farklı işletim sistemleriyle daha uyumludurlar, bu nedenle bir nedene ihtiyacınız olmadığını bilmediğiniz sürece Ext2'den kaçınmanızı öneririz..
Ext3 Temelde sadece günlük kaydı ile Ext2. Ext3, Ext2 ile geriye dönük olarak uyumlu olacak şekilde tasarlanmıştı, böylece herhangi bir formatlama gerektirmeden bölümlerin Ext2 ve Ext3 arasında dönüştürülmesine izin veriyordu. Ext4'ten daha uzun sürdü, ancak Ext4 2008'den beri var ve yaygın olarak test edildi. Bu noktada, Ext4'ü kullanmaktan daha iyi olursunuz.
Ext4 Ayrıca geriye dönük uyumlu olacak şekilde tasarlanmıştır. Bir Ext4 dosya sistemini Ext3 olarak veya Ext2 olarak bir Ext2 veya Ext3 dosya sistemini monte edebilirsiniz. Dosya parçalanmasını azaltan, daha büyük hacimlere ve dosyalara izin veren ve flash bellek ömrünü artırmak için gecikmeli ayırma kullanan daha yeni özellikler içerir. Bu, Ext dosya sisteminin en modern sürümüdür ve çoğu Linux dağıtımında varsayılandır..

btrfs, belirgin “Tereyağı” veya “Daha İyi” FS, aslında Oracle tarafından tasarlandı. “B-Tree Dosya Sistemi” anlamına gelir ve sürücü havuzu, anlık görüntülerde, şeffaf sıkıştırma ve çevrimiçi birleştirme için izin verir. Bazı Linux dağıtımlarının varsayılan olarak kullandığı bir dosya sistemi olan ReiserFS'de bulunan fikirlerin aynısını paylaşıyor. BtrFS, Ext serisi dosya sistemlerinden temiz bir mola verecek şekilde tasarlanmıştır. Ext4 dosya sisteminin sağlayıcısı Ted Ts'o, Ext4'ü kısa vadeli bir çözüm olarak görüyor ve BtrFS'nin ileriye dönük olduğuna inanıyor. Gelecek birkaç yıl içinde BtrFS'nin hem kurumsal sunucuda hem de tüketici masaüstü Linux dağıtımlarında varsayılan olmasını bekleyin..
ReiserFS 2001'de tanıtıldığında Linux dosya sistemleri için büyük bir adım attı ve Ext'in asla uygulayamayacağı birçok yeni özellik içeriyordu. ReiserFS, 2004'teki ilk sürümde eksik olan veya eksik olan birçok özellik üzerinde geliştirilmiş olan Reiser4 ile değiştirildi. Ancak Reiser4'ün gelişimi, ana geliştirici Hans Reiser, 2008'de cezaevine gönderildi. Ana Linux çekirdeğinde ve oraya ulaşması pek mümkün değil. BtrFS daha iyi uzun vadeli bir seçimdir.

ZFS Solaris için Sun Microsystems tarafından tasarlandı ve şimdi Oracle'a ait. ZFS, sürücü havuzu, anlık görüntüler ve dinamik disk şeritleme gibi birçok gelişmiş özelliği desteklemektedir-BtrFS, bu özelliklerin çoğunu varsayılan olarak Linux'a getirecektir. Her dosyanın bir sağlama toplamı vardır, böylece ZFS bir dosyanın bozuk olup olmadığını anlayabilir. Sun CDDL lisansı altında açık kaynaklı ZFS, Linux çekirdeğine eklenemediği anlamına gelir. Ancak, ZFS desteğini herhangi bir Linux dağıtımına yükleyebilirsiniz. Ubuntu şimdi de Ubuntu 16.04 ile başlayan resmi ZFS desteği sunuyor. Ubuntu, konteynerler için varsayılan olarak ZFS'yi kullanır..
XFS'in SGI IRX işletim sistemi için 1994 yılında Silicon Graphics tarafından geliştirilmiştir ve 2001 yılında Linux'a taşınmıştır. Dosya parçalanmasına yardımcı olmak için gecikmeli tahsisat kullandığından ve monte edilmiş anlık görüntülere izin vermediğinden bazı şekillerde Ext4'e benzer. Anında büyütülebilir ancak küçültülemez. XFS, büyük dosyalarla çalışırken iyi bir performansa sahiptir, ancak birçok küçük dosyayla çalışırken diğer dosya sistemlerinden daha kötü performans gösterir. Öncelikle büyük dosyalarla uğraşması gereken belirli sunucu türleri için yararlı olabilir.
JFS, veya “Journaled File System”, IBM tarafından 1990 yılında IBM AIX işletim sistemi için geliştirildi ve daha sonra Linux'a taşındı. Düşük CPU kullanımı ve hem büyük hem de küçük dosyalar için iyi performans sunar. JFS bölümleri dinamik olarak yeniden boyutlandırılabilir, ancak küçültülemez. Son derece iyi planlanmış ve çoğu büyük dağıtımda destek vermiştir, ancak Linux sunucularındaki üretim testleri AIX için tasarlandığı gibi Ext kadar kapsamlı değildir. Ext4 daha yaygın olarak kullanılır ve daha yaygın olarak test edilir.
takas sürücü biçimlendirilirken bir seçenektir, ancak gerçek bir dosya sistemi değildir. Sanal bellek olarak kullanılır ve bir dosya sistemi yapısına sahip değildir. İçeriğini görüntülemek için monte edemezsiniz. Swap, Linux çekirdeği tarafından RAM'e sığamayan verileri geçici olarak depolamak için “boş alan” olarak kullanılır. Ayrıca hazırda bekletme için de kullanılır. Windows, disk belleği dosyasını ana sistem bölümünde bir dosya olarak saklarken, Linux yalnızca takas alanı için ayrı bir boş bölüm ayırıyor.

FAT16, FAT32, ve exFAT: Microsoft'un FAT dosya sistemleri, bir sürücüyü Linux'ta formatlarken genellikle bir seçenektir. Bu dosya sistemleri günlük içermez, bu nedenle harici USB sürücüler için idealdir. Her işletim sisteminin (Windows, macOS, Linux ve diğer cihazlar) okuyabileceği fiili bir standarttır. Bu, diğer işletim sistemlerinde kullanmak istediğiniz harici bir sürücüyü biçimlendirirken kullanmak için ideal bir dosya sistemi olmasını sağlar. FAT32 daha eski. exFAT, FAT32'den farklı olarak 4 GB'tan büyük dosyaları ve 8 TB'den büyük bölümleri desteklediği için ideal seçenektir.

Gömülü aygıtlarda ve SD kartlarda özellikle flash depolama için tasarlanmış dosya sistemleri dahil olmak üzere başka Linux dosya sistemleri de vardır. Ancak bunlar, Linux kullanırken en sık göreceğiniz seçeneklerdir..